Groep 1 is weer veilig thuis!
Wist je datjes:
Wist je dat: Groep 1!
⦁ Isa 3 toilettassen mee heeft MAAARRR Fleur 4!
⦁ Marjon haar trui in het restaurant van het hotel heeft laten liggen en nu truiloos door het leven moet.
⦁ Boaz bij elke mac wel een hamburger wil halen.
⦁ Daniel (de beuschauffeur) ons vertelde dat op de duitste landkaart de autobanen die van oost naar west even nummers hebben. De banen ban noord naar zuid oneven nummers hebben.
⦁ We als groep 1 nu echt naar Namibië moesten vertrekken omdat iemands lever het niet meer aan kon na 2 nachten thuis.
⦁ Er mensen zijn geweest die 3x hebben getest voor dat ze op reis gingen.
⦁ De vluchten van Frankfurt naar Namibië van deel 1 & 2 allebei een knappe stuward hadden en de vlucht op 26-7 alleen maar knappe stuwardessen had.
⦁ Als je last van buikpijn heb in het vliegtuig je volgens Robert een kussen op je schoot kan leggen zodat je gerust een scheet kan laten.
⦁ Rianne L haar mobiel wil slopen en / of kwijt wil raken.
⦁ Er allemaal dieren mee zijn? Robert doet namelijk constant vogels na, Bert en Henk koeien en Bert en Reinder geiten.
⦁ Ellenore een speciale safari outfit heeft samen gesteld maar hem vervolgens niet aan trok
⦁ Er een wate slaapcomplicatie is ontstaan? Waarbij trouwens de fotograve (Melissa) ook gepakt is.
⦁ Iemand zegt dat iemand niet zo assiociaal moet doen maar vervolgens het zelf is.
⦁ Robert de peetmentor zijn discipel Melissa vergat mee te nemen op housevisiting
⦁ Boaz en Hidde een ware handshake hebben
⦁ Fleur met kruiwagen en inhoud (stenen) is gevallen en dus rond loopt met 2 blauwe knieën
⦁ De bouwvakkers de schep vol cement naar boven gooien zodat ze bovenaan weer verder kunnen
⦁ We voor de staff en bouwvakkers vriendschapsarmbandjes hebben gegeven
⦁ Ook hier scholen staken om loonsverhoging voor de leraren. Dit gebeurde op 28 & 29 juli
⦁ Henk de kleur van zijn mentor groepje niet kan onthouden!
⦁ De kliniek in Ovitoto maar 2 kamers heeft
⦁ De schaamte bij de dames echt 0 is. En dat dat het zelfde was bij de heren de laatste dagen.
⦁ Rosanne aan het einde van de laatste avond in Ovitoto geen zakdoek meet over had. Aangezien de emotionele conditie erg instabiel was
⦁ Rianne L door haar stoel heen krakte
⦁ We ook in Juli oliebollen hebben gegeten, genaamt vetkoek
⦁ Henk lijntjes legt
⦁ Bert en Robert prima een goed duet kunnen zingen
⦁ Baboons grote apen zijn.. Monkeys zijn namelijk veel kleiner en die kennen ze niet in Namibië
⦁ Ruben de terugweg 5 lege drinkflesjes in zijn handbagage had
⦁ Hidde waterpas is inplaats van goed te pas
⦁ Patrick vind dat we hard hebben geknalt! Zowel op de bouw als op de pot
⦁ Boaz en Hidde tussen smerige lakens hebben gelegen in het Ibis hotel in Amsterdam
⦁ Theo zijn eigen Tuck Shop heeft in Katatura
⦁ Lisanne harder in de auto rijd dan Jordi en dat de staff dus kan zien wie er aankomt
⦁ Er enige romance is ontstaan in de groep!
Afrikaans geleerde uitspraken:
Plakkies – Slippers
Lekker daggiee – Fijne dag
Baye Dankie – Heel erg bedankt
Uitspraken van Staff:
Bij Anusa zei een vrouw: I’m to blessed to be stressed
In Katatura leerden we: If you can talk, you can sing. If you can walk, you can dance.
Jordi: Ik ben een afrikaan dus ik ben flexibel
Maandag 1-8-2022
En toen was de laatste volledige dag in Namibië alweer aangebroken. Zo ineens waren we al bijna twee weken verder. De tijd is voorbijgevlogen. Vandaag hadden we een leuke dag voor de boeg. Wij gingen namelijk op safari. Dit wordt ookwel Gamedrive genoemd. “Sometimes you have to play the game with the animals, they’re trying to hide from you”, is wat de gids ons vertelde. We zouden de dag afsluiten met een etentje bij Joe’s Beerhouse. Ook hier keken velen van ons naar uit.
Maar voordat het zover was, begon onze dag op een iets andere manier. S ‘Ochtends werden wij namelijk geconfronteerd met de realiteit van de wereld waarin wij leven. We gingen op tour door Katatura. Samen met een inwoner van de sloppenwijk maakten wij een korte wandeling door een van de gevaarlijkste plekjes van Windhoek. Overdag is het er veilig, maar Jordi vertelde ons dat je hier s ’avonds eigenlijk niet kunt zijn. En dan te realiseren dat hier zoveel kinderen opgroeien. Ondanks de armoede in de wijk waren de mensen vrolijk en speelden de kinderen met eigengemaakt speelgoed. Erg bijzonder om mee te maken.
Nadat de wandeling erop zat, zijn we met de bussen en bakkies doorgereden naar onze volgende bestemming. We kregen namelijk Namibische patat voor lunch. Dit waren een soort slappe patatjes met heel veel kruiden. Toen we dit achter de kiezen hadden was het toch echt tijd voor de safari. Na ongeveer een uurtje gereden te hebben, kwamen we op de plek van bestemming. De groep werd opgesplitst in twee delen. Dit omdat een van de safarijeeps het had begeven. Inruil hiervoor mochten we gebruik maken van het heerlijke zwembad en de sauna die dit plekje te bieden had. Terwijl de eerste groep aan de Gamedrive begon, kon de andere groep rustig ontspannen. Tijdens de gamedrive zijn verschillende dieren gespot. Van giraffe tot zebra en een deel van de groep heeft zelfs een groep neushoorns op korte afstand kunnen bewonderen. Echt supergaaf en voor sommige zelfs een beetje eng om mee te maken ;)).
Rond 18.00 kwam de laatste groep terug van de gamedrive en daarna zijn we snel teruggereden naar Windhoek. We hebben heerlijk gegeten bij het gezellige Joe’s Beerhouse. Het restaurant beschikte over een ruim assortiment aan vlees. Ondermeer zebra en springbok voor de liefhebber. Maaar een heerlijke pizza of burgertje maakte gelukkig ook deel uit van de kaart. Bij terugkomst op de YWAM Base was het eindelijk tijd om te gaan slapen na deze geweldige dag met vele indrukken.
Zondag 31-7-2022
EEEEIIINDELIJK was het dan zover! We mochten uitslapen!
We begonnen vandaag met een heerlijk ontbijt in de diningroom van YWAM. Hierbij kregen we voor het eerst sinds ons verblijf in Namibië YOGHURT!
Na de yoghurt achter de koez’n te hebben, gingen we ons zondags aankleden en zagen we er allemaal tiptop uit! De bussies en bakkies stonden al klaar en na een tocht van een half uur kwamen we bij de kerk aan waar de familie Voort normaal ook kerkt. Hier hadden we een dienst van een uur. Waaronder enkelen helaas naar buiten vertrokken aangezien ze zich niet zo lekker voelde. Tijdens de dienst werd voor ons en het project gebeden en kregen we een welkomst kitkat. In Namibië kennen ze ook het koffie drinken na de dienst, hier hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. Aangezien er heerlijke filterkoffie was (keer wat anders dan de oploskoffie).
Terug op de base gingen we lunchen met heerlijke broodjes gezond. Nadat we de buik vol hadden, kwam er een groep met jonge mensen uit Katatura om voor ons op te treden met dans en zang. Daarna was er vrije tijd en er werd gekozen om grotendeels de rustdag letterlijk te nemen. Om 4 uur is er een groep vertrokken voor een wandeltocht op de Kilimanjaro van de YWAM Base.
Nadat we terug waren om 6 uur hebben we de ziekenboeg op de dameskamer even goed gevoed met cup a soup, sultana’s en toastjes. Daarna gingen Mohammed en Matthew een dans voor dansen. Vervolgens mochten we heerlijk eten van de braai. Dit is een Namibiëse BBQ met alleen maar vlees. Maar wij hollanders zijn geen hollanders als er geen salade en rooster brood is.
Na het eten hebben we heerlijk nog even om het vuur gezeten. Om half 9 hadden we het verslag klaar en gingen wij ons ook klaar maken voor bed!
Lekke daggie!
Patrick & Roos en Josine
Zaterdag 30-7-2022
Vandaag was het voor ons alweer de laatste dag dat we echt aan de bak moesten in Katatura. Om deze dag goed te beginnen hebben wij als professioneel facilitair team heerlijke havermout bereid als ontbijt. Met deze goede bodem achter de kiezen zaten we vol energie om aan de slag te gaan met het verven van de muren en het oppimpen van de speeltoestellen. Ook de voorbereidingen voor de eerste en laatste kidsclub in Katatura waren in volle gang. Voor we het wisten was het alweer tijd voor de lunch, die bestond uit een gigantische hoeveelheid hotdogs waarvan we eerst dachten dat het te weinig zou zijn. Maar uiteindelijk hadden we worstjes in overvloed en konden we wat over was gelukkig weggeven aan de kinderen in de wijk.
Bij de kidsclub ging het vanmiddag over het bijbelverhaal van Noach en de ark. We hebben een regenboog gemaakt van gekleurde handjes, wat wederom in de smaak viel bij de kids. Daarnaast zijn we uiteraard weer helemaal losgegaan tijdens het dansen met ze. Na de dansles van James, onze dancing king, konden we enigszins de moves van de kids bijhouden. Maar we zijn stiekem toch aardig jaloers op de dansskills van de mensen hier, we hebben ervan genoten om na afloop te kijken naar de locals die voor ons dansten.
Aan het eind van de dag was iedereen super tevreden over het kleurrijke resultaat van de door ons geverfde muurschilderingen. In anderhalve dag hebben we een hele muur zo goed als afgekregen, één muur blauw geverfd en volgeschetst, en een deel van de speeltoestellen opgeknapt. We hopen dat de kids hier er net zo blij mee zijn als wij en er veel speelplezier mee zullen beleven. Om de dag af te sluiten aten we voor de laatste keer samen op de base in Katatura. Op het menu stond spaghetti met groentjes en ‘mince’, oftewel gehakt, wat ondertussen een welbekende smaak is geworden voor ons. Na het eten hebben we de hele boel gezamenlijk opgeruimd en schoongemaakt. Hierna was het tijd om in de ‘bakkies’, de achterbak van de truck, naar huis te gaan.
’s Avonds hebben we in de Dining Hall ons goede daggesprek gevoerd over het thema ‘erbij horen’. Daarna hebben we lekker met z’n allen gezellig chippies gegeten en spelletjes gespeeld, de sfeer zat er weer goed in. Nu lekker slapen, joe.
Baie dankie,
Bert, Theo, Patrick, Ellenore, Esmée, Isa, Sanne & Amber
Dag 5: Vrijdag 29-7-2022
We moesten vroeg opstaan want vandaag zijn wij van de fascilitaire dienst. Dus ontbijt klaarmaken wat bestond uit stoete met jam, of kaas, pindakaas en suiker. Hierbij kon thee, koffie, melk of water gedronken worden. Ook het inpakken van al onze spullen moest gebeuren bij iedereen; koffer inpakken, beddengoed in de zak en onze matrassen werden opgeslagen in de container en de hoeslakens in de kruiwagens op wacht voor de was. Klaar voor groep 2. Vandaag vertrekken we namelijk naar onze tweede locatie. Van Ovitoto naar Katatura. Jordi vertelde ons dat de bus om 8u bij ons zou zijn, Afrikaans gerekend, half 9 (Afrikaans halfuurtje). Na een rit van een uur en drie kwartier zijn we aangekomen bij de YWAM-base (Youth With A Mission). Hier konden wij snel onze spullen droppen en heeft Jordi ons een rondleiding heeft gegeven in uptown en downtown. In downtown mochten wij ook Huize Voort van binnen en buiten bekijken. Vanuit uptown gingen we met verschillende voertuigen naar de Beautiful Kidz locatie in Katatura. Onderweg kwamen we langs sloppenwijken, dit was wel heftig om te zien, veel kleine huisjes op elkaar die vooral zijn gemaakt van golfplaten. Dit noemen ze ook wel Silvercity vanwege de weerkaatsing van de zon. Eenmaal aangekomen op bestemming kregen we een lekkere warme lunch, gemaakt door de drie keukenprinsessen van Beautiful Kidz, bestaande uit gehakt en groente met een ‘vetkoek’ of te wel een oliebol. Dit smaakte erg lekker, zelfs de oliebol in juli! Na de lunch kregen wij een rondleiding op de locatie en ook bij Anusa waar zij de schooluniformen zelf naaien. Het is een groot verschil met de Beautiful Kidz locatie in Ovitoto; 5 lokalen in plaats van 3, 20 kids per klas dus 100 kinderen in plaats van 39 kinderen en een grote hal waar ook kidsclub wordt gegeven en eventuele cursussen voor ouders. De rondleiding eindigde in de grote hal waarbij een heel aantal deelnemers wat klusspullen konden meenemen naar buiten, want er gaat geverfd worden! De grote muren rondom de Beautiful Kidz krijgen een mooie muurschildering met een buitenthema; bomen en gras, de zon en onderzee. Vanavond eten wij hier een broodje. Wat hierop komt is een verrassing; ei of knakworst!
Funfacts:
- Katatura betekent: de plek waar je niet wilt wonen.
- Op de YWAM-base lopen veel wilde dieren rond, zoals apen en slangen. Een luipaard was een tijd geleden aangereden, dus die lopen hier ook in de buurt.
- De schooluniformen in de winter bestaan uit een trainingspak incl. logo van de school. In de zomer is dit een jurk of een nette broek en blouse.
- De kinderen bij Beautiful Kidz (tot en met 6 jaar) gaan voor 20 Namibische dollar per maand naar de pre-school en dit omgerekend 1 euro is. Er moet gekozen worden welke kinderen er worden toegelaten omdat er meer vraag dan aanbod is. Hier zitten ook twee maaltijden per dag bij ingerekend.
Groetjes uit een zonnig en gezellig katatura!
Riek, Michelle, Christy, Hidde, Boaz en Melissa
Dag 4: Donderdag 28-7-2022
Vandaag is het alweer de laatste dag hier in Ovitoto. We zijn de dag goed begonnen met het maken van het ontbijt: havermoutpap en cornflakes. Gelukkig is bijna iedereen, die de afgelopen dagen wat ziek waren, weer beter. De sfeer zat er weer lekker in en we begonnen de dag vol goede moed.
Vanmorgen zijn de laatste twee groepjes op huisbezoek geweest. Hierbij zijn er twee scholen en een ziekenhuis/clinic bezocht. In het ziekenhuis heeft het groepje gesproken met een verpleegkundige die hen vertelde hoe hij was opgegroeid in de nomadenstam ‘de Himba’s’ in het noorden van Namibië. Hij legde uit hoe belangrijk zijn doorzettingsvermogen was geweest om vanuit zijn omstandigheden zijn passie achterna te gaan door verpleegkundige te worden. Dit was een mooi voorbeeld dat het groepje aan het denken zette. Verder werd er een klein hutje (wat wel hun thuis is) van golfplaten bezocht die bewoond werd door maar liefst 14 mensen, wat onwerkelijk was om te zien en moeilijk te beseffen. Tot slot werd ook het huis van een vrouw bezocht die in een lokale klik-taal het Onze Vader voor de groep gebeden heeft.
Vanmiddag hebben we de laatste kidsclubmiddag gehad. Het ging over Jona in de walvis waarbij de kinderen na het bijbelverhaal een knutselwerkje mochten maken van een vis op een wasknijper met Jona in de bek. Ook het dansen en zingen was weer een grandioos succes! Dat het een succes was geweest bleek ook uit wat één van de teachers had gezegd over onze kidsclubmiddagen: ze vertelde dat de kids zo erg uitkeken naar deze middagen en dat het één van de mooiste ervaringen was uit hun leven die ze ooit hebben gehad. Dit was erg bijzonder om te horen en vulde onze harten <3
Vanavond hebben we een cultuuruitwisseling gedaan tijdens het avondeten. Dit hield in dat we als deelnemers voor de mensen hier pannenkoeken hebben gebakken en zij maakten voor ons een typisch Namibisch gerecht met rood vlees, maispap, rijst en spinazie (special credits naar Theo voor het snijden van de spinazie ;)) Als verrassing mochten we zelfs een ‘Mopani Wurm’ proberen, een gefrituurde rups met kruiden. Bijzonder grappig om alle gezichten te zien vertrekken bij het proeven van deze delicatesse.
Als afscheidscadeautje hadden we voor iedereen die ons de afgelopen dagen geholpen heeft, een armbandje geknoopt. Hierna hebben we als afsluiting uit volle borst het projectlied gezongen voor alle lieve mensen hier. Dit werd beantwoord met een bedankje in de vorm van nog meer Namibische liederen die prachtig werden gezongen. Al met al was het voor ons allemaal een emotionele avond die we nooit zullen vergeten.
We sloten de avond af met mentorgesprekjes over het thema: verantwoordelijkheid. Daarna hebben we nog ultiem van onze laatste avond in Ovitoto genoten bij het kampvuurtje met wat chippies en frisdrank. En toen was het alweer tijd om lekker te gaan slapen!
We kijken ernaar uit om morgen naar Katatura te gaan!
Lekker slaap,
Bert, Theo, Patrick, Sanne, Isa, Amber, Ellenore en Esmée
Dag 3: Woensdag 27 juli 2022
Vandaag begonnen we met een steekvlam in Henk zijn gezicht, tijdens het maken van het ontbijt: warme melk met havermout. We waren meteen goed wakker, want we moesten al om 6:00 uur opstaan. Na het ontbijt kon de dag voor iedereen beginnen.
De bouw begon met stenen sjouwen, want we hadden in de ochtend nog geen water, maar toen er weer water was gingen we ook verder met het metselen en we zijn al weer erg ver gekomen vandaag, dus de bouwdag is erg goed geslaagd!
Het mentorgroepje van Henk, Bert en Theo mocht vandaag op huisbezoek, dat was een erg heftige ervaring, maar ook heel indrukwekkend. Je ziet echt hoe die mensen elke dag leven in hun huisje met alleen een matras en hoog uit misschien nog een klein tafeltje erbij. Hoe de mensen daar aan hun geld komen, door kippen of geiten te onderhouden. Hoe sommige hun eigen watertank hebben en anderen een super eind moeten lopen om water te kunnen krijgen. Hun verhalen over familie die zijn overleden of dat hun huis is verbrand. Dat een vrouw mensen zouden helpen om een huis te bouwen, maar vervolgens nergens meer te bekennen is. Er is ook nog een groepje bij een school geweest, waar de speeltoestellen er slecht aan toe is en dat zelfs een speeltoestel helemaal in elkaar is gezakt.
Vandaag is het ook nog eens feest, want de andere 6 zijn ook eindelijk aangekomen en ze gaan een super tijd tegemoet! We hebben ze opgewacht met een spandoek en zingende schoolkinderen, dat was echt super om te zien!
De kidsclub heeft het vandaag gehad over de barmhartige samaritaan. Ze hebben een erg leuk werkje gemaakt, namelijk een vriendsschapsarmband.
Dag 2: Dinsdag 26-7-2022
Vandaag begonnen we deze volle dag met het stellen van de deurframes. Later in de ochtend kwamen Lisanne, Elin en Evi aan. Samen met Alie en Jan Nevenzel, Greta en Dick Waaijerinck en Marcel Kleinnijenhuis.
De bouw ging erg voorspoedig en de voorbereidingen van de kidsclub waren ook in volle gang. Aan het eind van de ochtend was het water helaas op dus gingen we vervroegd lunchen. We hebben heerlijk geluncht met verse broodjes vienna en broodjes tonijn. En raad is wat vienna is? Broodjes met knakworst! Hierbij was er ook lekkere ketchup en mayonaise.
Na de lunch was er water gehaald in een ibc-tank dus konden we weer verder met de bouw. Vol goede moed gingen we door met bouwen. Todat om 14:30 de kidsclub begon. Vandaag waren er weer ruim 120 kinderen! We een bijbelverhaal verteld over ‘laat alle kinderen tot mij komen’. Verder hebben we liedjes gezongen en gedanst, spelletjes gespeeld en een mooi knutselwerkje gemaakt waarbij alle kinderen zichzelf mochten tekenen. Aan het einde sloten we de kidsclub af met een lekkere lolly.
Om 16:00 is de facilitaire dienst samen met de lokale medewerkers begonnen met koken. Vanavond aten we rijst met kip, gehakt en groente. Wij konden alvast beginnen met het snijden van de groentes. Om 18:00 konden we eten en dit werd zeer goed ontvangen.
Voor het eten hebben we helaas te horen gekregen dat er een tweede waterstop was. We hopen morgenochtend weer stromend water te hebben. Hierdoor moesten we creatief zijn tijdens het douchen en met de afwas, maar alles is gelukt gelukkig.
Vandaag zijn ook de laatste (achtergebleven) 6 vertrokken. Ze vertrokken om 10:15 aan de Magelerweg. Vanaf daar gingen we met twee chauffeurs ( Erik Kleinjan en Nathalie Lok) en ons 6, op weg naar Frankfurt. Het was een erg lange zit van iets meer dan 4 uur, maar het was te doen. We hadden het namelijk ook erg gezellig met z’n allen en daarom was de tijd zo om. Eenmaal aangekomen op Frankfurt zagen we dat de hal best druk was, maar wij waren ook veelste vroeg. Toch hadden we de mogelijkheid om onze koffers in te leveren dus dat hadden we ook zo snel mogelijk gedaan. Later liepen we zo door de paspoortcontrole en de douane heen want het was echt niet druk. Nu is het alleen nog wachten op de vlucht!
Dag 1: maandag 25-7-2022.
Eerste ochtend wakker worden in Ovitoto. Iedereen heeft lekker geslapen en is klaar voor de dag. Tijdens het ontbijt werd besproken wat ons deze dag te wachten zou staan. De groepjes werden gedeeld in ‘bouw’, ‘kidsclub’ en ‘facilitair’. Iedereen kreeg een taak en we konden aan de bak. Het groepje van Robert kreeg al snel de mededeling dat ze op huisbezoek mochten in het dorp. Begeleid door 2 mensen die hier vandaan kwamen. We vertrokken in een pick-up truck, een deel in de laadbak, letterlijk de middle of nowhere in. Langs alleen maar zandpaden en dorre struiken. Toen werden er hier en daar wat hutjes zichtbaar en stopte de truck. We gingen door een hek en liepen samen richting een van de ‘erfjes’. Er waren 3 jongetjes van ongeveer 6 jaar aan het spelen met auto’s gemaakt van ijzerdraad. Ze woonden bij opa en oma die erg blij waren met ons bezoek. We mochten hen vragen stellen en gingen toen samen bidden voor hen. Het was enorm aangrijpend om deze manier van leven met eigen ogen te zien. Hierna bezochten we nog wat andere mensen, waaronder een man. Hij kwam aanlopen met twee emmers water toen wij voor het hek van zijn ‘huis’ wachtten. Hij begroette ons al van ver en eenmaal dichterbij kregen we allemaal vriendelijk de hand geschud. Zijn naam is Johannes en hij is al 86 jaar oud, wat hem een makkelijke prooi maakt voor diefstal. Desondanks was hij de vrolijkste persoon die we mochten bezoeken. Hij was zo blij met het eten wat we hem gaven en kon alleen maar lachen. Nadat we samen gebeden hadden, vertelde hij ons iets bijzonders. Gisteren had hij namelijk helemaal geen eten kunnen krijgen en had hij gebeden of dit morgen beter kon zijn. Hij zei dat God hem had gezegd: ‘don’t worry, tomorrow will bring it’s own.’ Zijn gebed was verhoord! Hij was erg blij en dankbaar. Ondertussen werden op de bouw meters gemaakt. Niet alles ging even soepel, na een klein inschattingsfoutje moest namelijk een deel van een muur weer afgebroken worden, anders paste het raam er niet in. Maar de bouwers lieten zich er niet door ontmoedigen en werkten keihard verder. Na één dag werken staat al een groot deel van de muren overeind. Er gebeurde ondertussen ook wat bijzonders bij het terrein van Beautiful Kidz. Er kwam een vrouw aanlopen met een baby, die afgelopen vrijdag was geboren. Het kindje was erg klein en had alleen een doek om. Ze had geen spullen voor de baby en kwam naar Beautiful Kidz voor hulp. De vrouw werd opgevangen, kreeg kleren voor haarzelf en spullen voor de baby. Daarna is ze met de auto weer naar haar huis gebracht. Het was erg aangrijpend om te zien.
Ook de kidsclub is vandaag van start gegaan. Vanmorgen werd nog druk vergaderd en van 14:00-16:00 uur kwamen de kinderen, 137 in totaal. Ze luisteren stuk voor stuk aandachtig naar het bijbel verhaal over Noach die in het Engels werd voorgelezen door Marijn en vertaald door een medewerker. Daarna gingen we knutselen met de kleinsten, voetballen met de oudere jongens en nagels lakken met de meiden. Het knutselwerkje was een regenboog van alle overgetrokken handjes van de kinderen. We hebben geknuffeld, geknutseld, gedanst en gelachen. Waar het eerst even onwennig was, konden kindjes op het einde maar lastig afscheid nemen. Veel om dankbaar voor te zijn, maar ook veel om voor te bidden. Vanavond hebben we het er in de mentorgesprekjes allemaal nog even over gehad. En dan ons nest in, een nieuwe dag tegemoet!
Reisdagen: Zaterdag en zondag 23/24-7-2-2022:
Poging 2, daar staan we weer bij de kerk, klaar voor vertrek. Helaas dit keer niet compleet, maar de 26 deelnemers en leiders stapten vol goede moed opnieuw de bus in. Zwaaiend naar de achtergebleven 6, die dinsdag achter ons aan komen. Een busreis van 5 uur stond ons te wachten. Iedereen zocht lekker een plekje. We kletsen, sliepen en deelden snoepjes uit. De sfeer zat er meteen weer in! Rond 15:30 uur stonden we met onze koffers op de stoep van het vliegveld in Frankfürt. We hadden chaos verwacht, maar alles verliep soepel en we kregen zelfs een ijsje in de rij. Hup, door de douane en door naar de gate. Hier moesten we het nog even 3 uur uithouden. De eerste groep vloog om 21:00 uur, de tweede groep om 21:55 uur. In het vliegtuig kregen we nog een maaltijd, zodat we lekker konden slapen met een volle maag. Nouja, dat was natuurlijk de bedoeling, maar zie maar eens in slaap te vallen en dan ook nog eens in slaap te blijven. Gelukkig konden we lekker naar muziek luisteren of een film kijken. Ook was het zo alweer tijd voor het ontbijt. En voor we het wisten zat de hele groep alweer in een volgeladen bus richting Beautiful Kidz in Ovitoto. Het was een hobbelige weg met af en toe wat opstakels, zoals koeien of geiten… We zagen direct in wat voor gebied we beland waren: droog, dor, woest, stoffig en heel veel zand. Bij Beautiful Kidz werden we verwelkomt door Sarah, de projectmanager hier en haar knappe dochtertje van een jaar. Buiten aan de picknicktafels kregen we onze lunch voorgeschoteld: Broodjes met jam, pindakaas en ei. Ondertussen las Jordi de huisregels voor en maakten we kennis met nog meer mensen. Om het eten te verteren, liepen we met de hele groep een rondje door het gebied. Dat was meteen erg indrukwekkend. Er was een groot gebouw met hekken er omheen en heel veel kinderen. Dit bleek de basis- en middelbare school te zien wat tegelijk ook diende als een hostel voor kids die te ver van school wonen. Ze vonden ons erg interessant, maar wij hen ook. Ze liepen achter ons aan en zongen zelfs een liedje voor ons. Dit was erg bijzonder om mee te maken. Toen was er heel even een moment om te ontspannen en bij te komen van de reis en eerste indrukken. Het eten was ondertussen voor ons klaargemaakt, en we aten spaghetti. Iedereen was bekaf, dus naar het diner hadden we nog weinig energie over. Sommigen van ons gingen gelijk naar bed en anderen verzamelden nog even rond het kampvuur. Daarna gingen de lampjes uit en was het tijd voor een lange nachtrust. De wekkers voor de volgende morgen werden gezet om 6:00 uur. Een nieuwe dag, nieuwe belevenissen!
21-23 Juli 2022
Groep 1 is vertrokken!
Of toch niet?