Dagverslag maandag 19 augustus
Na een zeer geslaagde BBQ en lange gezellige kampvuuravond ging de wekker opnieuw om 7:00. Na het ontbijt was het tijd om alles zo netjes mogelijk achter te laten. We hebben als groep ook veel kleding en medicijnen gedoneerd voor de inwoners van het dorp. Na afscheid genomen te hebben van Angelica (die vooral heeft doorgegeven dat onze ouders trots op ons mogen zijn) vertrokken we naar Tbilisi. We reden door een hele mooie groene omgeving met veel bergen. We maakten nog een stop bij Haghpat. Dit is Unesco werelderfgoed en honderden jaren geleden hebben hier monniken gewoond. De nodige souvenirs werden opnieuw ingeslagen en ook de lokale supermarkt had voor 12:00 al haar weekomzet gehaald. Op deze plek namen we écht afscheid van Mariam. Het is gek om na twee weken heel intensief contact afscheid te nemen, maar het zal voor haar ook wel even lekker rustig zijn 😉
We vervolgden onze weg en waren al vrij snel bij de grensovergang. Hoe lang dit allemaal zou duren wist niemand en we gingen uit van een paar uur. We stapten uit de bus met ons paspoort, verlieten Armenië en stapten vervolgens weer in de bus om naar de grens van Georgië te rijden. Daar stapten we opnieuw uit met alle koffers om vervolgens met een half uur later al aan de andere kant van de grens te staan. Wij, Nederlanders, hoefden onze koffers niet door de scan te halen. Dit scheelde heel veel tijd, dus dat was fijn.
Rond de klok van 14:00 reden we Tbilisi binnen. De buschauffeur wilde ons al naar het vliegveld rijden, maar daar stak Riek gelukkig op tijd een stokje voor. Gerrit had een offline kaart gedownload en werd daardoor de nieuwe navigator. Dat ging super goed, totdat we een vrij smal weggetje inreden waar de bus de bocht niet kon halen, mede door de bovengrondse gasleidingen. Er zat maar één oplossing op en dat was achteruit terug, maar inmiddels waren we zowel van voren als van achteren ingesloten. Na de hulp van Gerrit en Theo en heel wat getoeter verder kreeg de chauffeur een dik applaus voor zijn steekkunsten, want het is ‘m allemaal gelukt! Uiteindelijk kwamen we aan bij het hostel die we met de hele groep hadden afgehuurd. Het past nét niet helemaal, dus vier leiding ging in een verderop gelegen hotel slapen. We kwamen even bij van de reis en gingen vervolgens in groepjes de stad al ontdekken. De gedachte dat het om vijf uur wel minder warm zou, was helaas niet waar. Het was warm, heel erg warm. We bezochten allemaal de Kathedraal met een gouden koepel die we vanuit ons hostel konden zien, sommigen zijn nog verder de stad in geweest. Uiteraard konden de bezoekjes aan de (lokale) supermarktjes niet ontbreken. Iedereen was weer volledig voorzien van chips, snoep, chocola en koud drinken.
Na een heerlijk buffet (waar zowel Europees eten als Georgisch eten aanwezig was) is het rond 23:00 tijd om afscheid te nemen van Gerco en Chiel. Zij starten aan de reis naar Slovenië waar zij nog even vakantie vieren met de familie. De mentorkindjes van Gerco zijn nog even weeskinderen tot aan huis :(. Hoewel afscheid nemen niet bestaat is het ons wel gelukt en wordt de avond (bijna traditioneel) afgesloten met een rondje weerwolven. We zijn klaar voor de terugreis, maar eerst nog een dagje Tbilisi ontdekken.
Slaaplekker, tot morgen!
Hej ’t al eheurd:
- Dat de rolstoelopgang is geopend door Judy door met haar koffer er over te rijden, en we nu ernstig twijfelen over de betonsterkte;-)?
- Dat Vera en Niels besloten de wc’s schoon te maken om alles schoon achter te laten?
- Dat de bouwshop failliet is doordat alle gereedschappen verdwenen zijn richting Hartahough?
- Dat we Kimberley al erg missen? Oh ja en Julian ook;-)?
- Dat Riek en Reinder niet op de groepsfoto staan. Zij kwamen na het foto-moment uit de lokale supermarkt gelopen?
- Dat voor het eerst iedereen strak op tijd klaar is en we volgens planning om 9.00 vertrekken richting Georgië?
- Dat Armeniërs geen geduld hebben en daardoor graag voordringen bij de douane?
- Dat de koriander haters een heel zwaar leven hebben in Georgië. Dit wordt vrijwel in ieder eten verwerkt. Balen, maar dat al het eten dan gelijk naar zeepsop smaakt is natuurlijk overdreven, of niet Ilse?
- Dat Theo heel streng kan kijken bij het helpen met steken van de bus?
- Dat iedereen heel erg blij was met de schone handdoek en een stofvrije omgeving?
- Dat de mannen van onze groep een rok ook prima staat. Deze was namelijk nodig om de kerk binnen te komen?
- Dat de mensen van het hostel er niets van begrepen dat wij meerdere keren langs het buffet gingen om eten op te scheppen en daarom nog even snel naar de winkel gingen om wat extra eten op te halen bij de Spar?
- Dat Jesse bij de Spar heuse Nederlandse stroopwafels heeft gekocht?
- Dat Georgië eten heeft dat eruit ziet als snot, maar verdraaid lekker is?
- Dat Martin niet heel veel gezegd heeft over het hotel, maar blijkt dat er een regendouche en een verdraaid mooi uitzicht heeft?